Sint Anna's Beemd te Heel (Limburg)
Bij de eerste blik uit mijn raam vanochtend
wist ik, voor douchen is geen tijd.
Dus sprong ik hup in mijn kleren
en ging naar buiten zonder ontbijt.
Soms moet je alles laten en
gewoon genieten van het mooie,
want voor je het weet, ben je
te laat en is het weer aan het dooien.
De sneeuw kraakte onder mijn voeten,
het zonlicht scheen laag over het water.
Verder hoorde ik alleen overvliegende
ganzen met hun luid gesnater.
De zon schitterde op al dat wit als
duizenden glinsterende diamanten.
De kou deerde niet, met mijn
stevige schoenen en warme wanten.
Toen ik even later weer thuis was,
voelde ik me energiek en voldaan.
Mijn ontbijt smaakt veel beter en met
plezier ben ik alsnog onder de douche gegaan.