‘Gewoon Gemma’ is een prachtig ontroerend verhaal over de licht verstandelijk beperkte Gemma. Gemma komt met haar zus Woudy naast Janne wonen, ineens staat ze in de tuin van Janne met haar neus tegen het raam gedrukt. In eerste instantie vraagt Janne zich af waar die vreemde vrouw ineens vandaan komt, ze had haar tuin toch goed afgesloten zoals ze altijd doet. Al snel leert Janne de twee zussen beter kennen en bouwt ze een hechte vriendschap met het tweetal op.

‘Gewoon Gemma’ is de debuutroman van Carmen de Bruijn. De schrijfstijl is mooi, eenvoudig en meeslepend. Ze weet de lezer met gemak haar roman in te trekken en de aandacht vast te houden. Het verhaal wordt zo beschreven dat je het gevoel hebt erbij aanwezig te zijn, en van de zijlijn meekijkt. ‘Misschien is het gewone wel het meest bijzondere van alles’ schreef Carmen voorin mijn boek. Een zin die je meteen diep raakt, net als de zin uit haar boek: ‘Het hoeft niet perfect te zijn om bijzonder te zijn’. Twee prachtige zinnen die eigenlijk een groot deel van het verhaal omvatten. De personages zijn mooi en geloofwaardig neergezet en uitgewerkt. Hoe kan het ook anders, Carmen schrijft vanuit haar hart met in haar achterhoofd haar overleden zus Ellen. Herkenbaar voor mij als moeder van een dochter met een verstandelijke beperking en werkzaam op een dagverblijf voor mensen met een verstandelijk beperking. Wanneer Woudy op rondreis gaat door Nieuw-Zeeland laat de auteur ons meegenieten door de gedetailleerde beschrijvingen van de prachtige natuur.

‘Gewoon Gemma’ is een groots verhaal waar je stil van wordt. Een verhaal dat nog dagenlang in je hoofd blijft zitten.

Carmen heeft een fijne rustige en beeldende schrijfstijl waardoor het vanaf de eerste bladzijde een prachtig verhaal is vol met realistische personages, grappige, ontroerende en hartverwarmende gebeurtenissen en waarbij je vooral veel liefde voelt.

Het verhaal is niet alleen heel fijn om te lezen, maar geeft je ook een mooie boodschap mee. Geniet! Geniet van alles om je heen, niet teveel in je hoofd zitten, maar er vooral op uit trekken en doe vooral dingen waarvan je gelukkig wordt.

quote:
Gemma heeft mij laten zien dat het niet perfect hoeft te zijn om bijzonder te zijn.
Juist de rafelrandjes en imperfecties dragen schoonheid in zich.

‘Gewoon Gemma’ is een verhaal wat het verdient om gelezen te worden, waar mooie gesprekken door ontstaan en wat dan ook echt een aanrader is om te gaan lezen!

Carmen de Bruijn werkte jarenlang als bedrijfsjurist en juridische tekstschrijver. In 2011 veranderde haar leven toen ze de diagnose van een auto-immuunziekte kreeg. Sindsdien richt ze zich volledig op haar creatieve kant: schrijven, schilderen en fotograferen. Gewoon Gemma is haar debuutroman. De roman is geïnspireerd op haar overleden zus die door het leven ging met het Williams syndroom (o.a. een licht verstandelijke beperking).

Janne is teleurgesteld in het contact met anderen waardoor ze als kunstenaar vooral op zichzelf leeft. Het contact met de nieuwe buren opent stilaan nieuwe deuren. Vooral Gemma, een vrouw met het Williams syndroom, slaagt erin om het hart van Janne opnieuw open te stellen voor vriendschap.

De auteur schrijft heel rustig waardoor je al snel de sfeer en setting van de roman oppikt. De personages zijn mooi diepgaand uitgewerkt en het verhaal is levendig beschreven. Daardoor kan je je goed inleven in de gedachten en de gevoelens van de personages.
Toch ervaar ik het nooit als zeemzoeterig. Op de één of andere manier slaagt de Bruijn er bijzonder goed in om een mooi en hartverwarmend verhaal te schrijven op een bijzonder aangename wijze. De term hartverwarmend is hier helemaal op z’n plaats!

Een prachtig debuut waarbij ik hoop dat ze blijft schrijven.

Carmen de Bruijn heeft een debuutroman geschreven die zeer grote indruk op me heeft gemaakt. Een boek dat iedereen zou moeten lezen!

Het is gebaseerd op haar eigen leven met zus(je) Ellen. Ellen had het zeldzame Williams syndroom, een licht verstandelijke beperking.
Het is een prachtig liefdevol verhaal geworden waarin Ellen in het boek Gemma is, gewoon Gemma.

Het boek neemt je mee op diverse avonturen. Als eerste de ontwikkeling van de personages, Gemma en de mensen die leven met en voor Gemma: haar zus Woudy en buurvrouw Janne.

En we reizen mee met Woudy die op solo trip gaat naar Nieuw Zeeland, waardoor Gemma tijdelijk woont bij Janne.

Het boek dringt diep in mijn gevoelens. Het laat me opnieuw zien dat je echt volop van (de kleine dingen van) het leven moet genieten. En dat iedereen zijn gebreken heeft maar dat ondanks die rafels je er mag zijn en de wereld veel hebt te bieden.

Het verhaal maakte dat ik de boel de boel wilde laten. Dat ik mee liet voeren op een weergaloos leesavontuur dat me deed huilen en lachen en zorgde dat mijn hart werd verwarmd.

Dank Carmen dat we jouw boek samen met jou en andere lezers mochten bespreken. En waarin jij terecht in het zonnetje werd gezet. We kunnen allemaal niet wachten op een volgend boek, maar eerst wens ik je heel veel genieten toe van dit boek.

Hoe gewoon is Gemma? Eigenlijk is ze juist heel bijzonder, enthousiast en levenslustig.

Het leven van kunstenares Janne wordt op zijn kop gezet als ze nieuwe buren krijgt. Het huis van boer Karel heeft nieuwe bewoners gekregen, 2 zussen (Woudy en Gemma) waarvan de jongste, Gemma, het Williams syndroom heeft wat Janne niet kent. In eerste instantie is het ook niet duidelijk zichtbaar dat Gemma een beperking heeft. Snel genoeg komt ze erachter wat het inhoudt en als ze dan 4 maanden lang Gemma te logeren krijgt ontdekt ze de vele bijzondere kanten van Gemma.

Een liefdevol, realistisch verhaal wat met veel aandacht en liefde geschreven is door Carmen de Bruijn die de ervaringen met haar eigen (overleden) zus gebruikt in dit verhaal en dat voel je door het verhaal heen.
Het boek ontroert en liet me af en toe een traantje wegpinken of juist glimlachen.
Het is een roman waarbij je toch dieper nadenkt over: wat is geluk? Geniet van het leven, ga er op uit en denk niet altijd alleen maar na, soms moet je gewoon doen!

Mooi en fijn leesbaar boek over een kunstenares die zich openstelt voor het leven van haar nieuwe buren. Uniek boek ook door het inzicht dat je krijgt over het openstellen voor een wereld buiten je veilige voordeur, door een enthousiast meisje die levensgeluk geeft door haar ongeremde uitspraken en oprechte intense knuffels. Een boek dat je raakt omdat het gebaseerd is op de zus van de schrijfster. Je laat zien wat de positieve invloed is van anders denkende of handelende mensen en laat beseffen dat het leven uit meer bestaat dan louter werken. Als je kunt delen, kun je ook vermenigvuldigen. Absolute aanrader, en met de prachtige kaft een verfraaiing van de boekenkast.

Janne is een kunstenares die in een klein Limburgs dorp woont. Ze is erg op zichzelf en geniet van deze rust samen met haar teckel James en haar dwergpapegaai Jopie. Dan krijgt ze nieuwe buren Woudy en de licht verstandelijk beperkte Gemma. Ze bouwen al gauw een vriendschap op. Als dan Woudy’s wens een reis naar Nieuw-Zeeland ter sprake komt biedt Janne al snel en impulsief aan dat Gemma wel tijdelijk bij haar mag komen wonen. De levenslustige Gemma heeft een positieve invloed waardoor Janne steeds meer uit haar comfortzone getrokken wordt. Dan krijgen ze verontrustend nieuws over Woudy uit Nieuw-Zeeland, wat Janne voor een moeilijke keuze stelt.

Deze debuutroman van Carmen heb ik gelezen met een lach en soms ook wel een traan. Gemma, is geïnspireerd op haar overleden zus Ellen, die het Williams syndroom had. Wat heb ik genoten van Gemma en haar imperfecties die tot hele mooie en soms ook lastige situaties leidden. Zowel Woudy als Janne zie je groeien tijdens het verhaal. Woudy doet nieuwe inzichten op in Nieuw-Zeeland en Janne groeit door haar comfortzone wat los te laten. De schrijfstijl zorgt ervoor dat ik de plekken in Nieuw-Zeeland en de situatie van Jopie zo voor me zag. Het einde van het verhaal was wel verrassend voor me en is ook open waardoor ik nu heel nieuwsgierig geworden ben hoe het verder gaat met Janne, Steven, Woudy en Gemma. Dus wat mij betreft mag er een vervolg opkomen, omdat het verhaal voor mij niet helemaal afgerond is. Daarom geef ik het boek 4 sterren.

Ik zou zeggen dat iedereen een Gemma nodig heeft in zijn leven met haar knuffels.

Quotes:
Met een lach en een traan, kun je de hele wereld aan.
Het hoeft niet perfect te zijn om bijzonder te zijn. Juist de rafelrandjes en imperfecties dragen schoonheid in zich.

Prachtige en symbolische cover! Mooi verhaal! Ik las (én leerde) over het Williams syndroom van Gemma en de verrijking die ze brengt in het gestructureerde leven van Janne. Hoe ze elkaar verrijken. Ik reisde een stukje mee in Nieuw-Zeeland en googlede vol hunkering de plekken door de gedetailleerde beschrijving. Ook de kunstwerken die voorbij kwamen in het verhaal werden zo in detail beschreven dat ik ze voor me zag. Ik zag hoe ze zichzelf soms een beetje stretchten in de situatie waarin ze zich bevonden en soms zo tot mooie inzichten en kansen in het leven kwamen. Ik las een mooie roman. Eentje waarin de persoonlijke levenservaring van de auteur goed voelbaar was. Al mistte ik ergens ook een stukje uitdieping in de gevoelens van de dames over momenten - toch wel aangrijpende momenten in hun leven - die aangehaald werden. Overall wel een mooie slow read.

Hartverwarmende debuutroman van deze talentvolle schrijfster. Elk hoofdstuk was weer een uitnodiging voor het volgende, waardoor ik het moeilijk kon wegleggen en ik het in 3 dagen heb uitgelezen. De subtiele gewoontes, het verhaal van openstellen voor en het zijn van jezelf: vloeiend in elkaar verweven. Prachtig!