Carmen de Bruijn

Een gedicht over een oud vrouwtje met een onverwachte twist. Gewoon om op deze vrijdag een glimlach op jullie gezicht te toveren. 

Met mijn laatste schilderij van 2022, duik ik het nieuwe jaar in,

De kerstboom staat te pronken in de woonkamer en George Michael zingt weer iedere dag op de radio dat hij ‘Last Christmas’ zijn hart heeft weggegeven. Gelukkig maar, sommige dingen veranderen nooit. Dus.

Deze trotse tijger kijkt hooghartig door zijn hippe brilletje. Hij is cool maar ook slim en lijkt met deze trendy bril misschien wel een beetje een nerd. De zachte pastelkleuren geven hem een aaibaar en vriendelijk uiterlijk en zijn blik dwingt je om naar hem te kijken, vandaar ook de titel 'Look at me’/‘Kijk naar mij’.

Voor een idee voor een groter schilderij heb ik eerst een kleinere versie gemaakt in aquarel. Inmiddels staat deze versie te pronken in een lijstje. Ik vind het mooi hoe de kleuren in elkaar overvloeien. Een aquarel is op dat gebied altijd een beetje onvoorspelbaar op een leuke manier.

Bij het bekijken van foto's uit de jaren 90, kwam ik mezelf tegen met een hoofd vol krullen. Ik kreeg spontaan zin om weer eens een krullen-vrouwke te schilderen.